orzecznik przymiotnikowy, przymiotny
Słownik języka polskiego PWN*
orzecznik przymiotnikowy, przymiotny jęz. «orzecznik wyrażony za pomocą przymiotnika, zaimka i imiesłowu przymiotnikowego oraz liczebnika porządkowego zgadzający się z podmiotem w rodzaju, liczbie i przypadku»